Ο Ματωμένος γάμος, η τραγωδία του μεγάλου Ισπανού ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, αποτελεί ένα θεατρικό και λογοτεχνικό φαινόμενο. Σήμερα, περίπου έναν αιώνα μετά τη συγγραφή του, και παρά τη δυσκολία προσέγγισης της θεματολογίας του από τη σύγχρονη οπτική, ολοένα διευρύνεται πλανητικά η φήμη του με νέες παρουσιάσεις στο θέατρο σε πλήθος χώρες, με καινούργιες μελέτες γι’ αυτόν και σταθερό το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού. Έχει πάρει τη θέση του δίπλα στα κορυφαία αριστουργήματα του παγκόσμιου θεάτρου, όπως είναι οι αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, τα έργα του Σέξπιρ, του Στρίντμπεργκ, του Τσέχωφ ή του Τένεσι Ουίλιαμς.

Με δεδομένη τη διαρκώς ανανεούμενη από γενιά σε γενιά αγάπη του ελληνικού αναγνωστικού και θεατρικού κοινού για τον Ματωμένο γάμο αλλά και για τον ποιητή του, διαφαινόταν ήδη από χρόνια η ανάγκη μιας καινούργιας μετάφρασής του με σύγχρονους όρους, σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες των ειδικών παγκόσμια για τις συνθετικές και θεατρολογικές του ιδιαιτερότητες. Την ανάγκη αυτή καλύπτει η μετάφραση του Μιχάλη Κλαπάκι, συνοδευόμενη από εισαγωγή, ανάλυση του έργου και σχόλια, που παρουσιάζουν οι Εκδόσεις Σκαρίφημα.

Η σπουδαία τραγωδία μεταφράζεται από τα Ισπανικά με πιστότητα απέναντι στο πρωτότυπο κείμενο, με σύγχρονη γλώσσα θεατρικά λειτουργική όσο και εύκαμπτη, με σεβασμό στους ποιητικούς και θεατρικούς όρους του Φ. Γκ. Λόρκα. Με προσοχή και ποιητική συνέπεια αποδίδονται τα εξαιρετικά δύσκολα τραγούδια του έργου, με μέτρα, ρυθμούς και ομοιοκαταληξία που αντιστοιχούν στο πρωτότυπο δίχως να αποξενώνονται από τους οικείους ποιητικούς ρυθμούς της ελληνικής γλώσσας. Στην εκτεταμένη εισαγωγή αναπαρίσταται η εποχή κατά την οποία γράφτηκε το έργο, η θεατρική και πολιτισμική Ισπανία στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, καθώς και το βαρύ πολιτικό κλίμα που είχε ως αποτέλεσμα τη βίαιη ανατροπή της νεογέννητης ισπανικής δημοκρατίας, τον εμφύλιο και την πολυετή δικτατορία του Φράνκο.

Σημαντικό στοιχείο για τον Έλληνα αναγνώστη, αλλά επίσης για τον θεατρολόγο, σκηνοθέτη, ηθοποιό, σπουδαστή σχολών θεάτρου και μελετητή, είναι η θεατρολογική ανάλυση σκηνή προς σκηνή του Ματωμένου γάμου, όπου πραγματικά για πρώτη φορά στη λορκική ελληνική γραμματεία αναδύεται η στενή σχέση του έργου με την αρχαία τραγωδία και μάλιστα την Ορέστεια σύμφωνα με τις ποιητικές αντιλήψεις του ίδιου του Λόρκα, η συνάφεια με ισπανικούς αλλά και ευρύτερα μεσογειακούς τρόπους της παραδοσιακής ζωής μες στην αιωνιότητά της, ενώ ερμηνεύεται η πολλές φορές ερμητική σημασία των λορκικών συμβολισμών.

Ανάλογης αξίας για αναγνώστες, επαγγελματίες του θεάτρου και ειδικούς είναι επίσης ο πολύπλευρος σχολιασμός του Μ. Κλαπάκι, με υποσημειώσεις που φωτίζουν το μυθολογικό, ιστορικό και ψυχολογικό υπόβαθρο στο οποίο ριζώνει ο Ματωμένος γάμος. Στην εισαγωγή και στα σχόλια αναδεικνύονται τα πολύπλευρα ενδιαφέροντα του Λόρκα, όσο και η προσήλωσή στον κοινό μεσογειακό κόσμο, που απαρχή και βασική του κορύφωση αναγνώριζε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, του οποίου ως επιμέρους κληρονόμο θεωρούσε την αγαπημένη του Ισπανία. Η πολυεθνική κληρονομιά της Μεσογείου ανεξάρτητα από λαούς, εθνικούς πολιτισμούς, θρησκείες και γλώσσες, όπως την εννοούσε ο Λόρκα, αποτελεί και το κλειδί για την παγκόσμια επιτυχία του Ματωμένου γάμου και γενικότερα του λορκικού έργου.

Οι Εκδόσεις Σκαρίφημα, για όλα τούτα θεώρησαν επιβεβλημένο να παραδοθεί στην διάθεση και στην κρίση του ελληνικού αναγνωστικού κοινού, των ενασχολούμενων με το θέατρο και των μελετητών αυτό το βιβλίο.